هنگامی که شخص تصمیم به نگهداری سگ می‌گیرد، انتخاب نژاد مناسب و با اندازه مناسب با محیط و سبک زندگی خود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین، انتخاب جنسیت مناسب نیز باید با دقت و در نظر گرفته شود؛ زیرا تفاوت‌های مهمی بین نگهداری از سگهای نر و ماده وجود دارد که می‌تواند تأثیر گذار باشد.
یکی از مسائل مهم در نگهداری سگ، انتخاب جنسیت مناسب آن است. ممکن است افراد در این مورد اطلاعات کافی نداشته باشند و به ناگزیری تصمیم بگیرند. در اینجا ما به بررسی مزایا و معایب نگهداری از سگهای نر و ماده پرداخته و شما را در تصمیم‌گیری یاری می‌دهیم.
واقعیت این است که هنگامی که درباره انتخاب بین یک سگ نر و یک سگ ماده صحبت می‌شود، هیچ یک از جنسیت‌ها به نسبت دیگری برتری ندارد. خصوصیاتی که ذکر شده‌اند، تنها از تجربیات افرادی که سگ دارند حکایت می‌کنند. هیچ مقاله‌ای وجود ندارد که اثبات کند یک سگ به دلیل جنسیتش رفتار خاصی از خود نشان می‌دهد.
به طور کلی، جنسیت یک سگ تأثیر کمی بر صلاحیت آن به عنوان حیوان خانگی دارد. انتخاب یک سگ نباید بر اساس جنسیتش انجام شود، بلکه با دیدار و آشنایی با سگ، ببینید آیا شخصیت و رفتار آن با شما همخوانی دارد یا خیر. زیرا رفتار سگ باید با سبک زندگی و نیازهای شما همخوانی داشته باشد.
ویژگی‌های سگ نر:
1. فعال و بازیگوش: سگهای نر معمولاً فعال‌تر و بازیگوش‌تر از ماده‌ها هستند. آنها از حرکت و فعالیت بیشتری لذت می‌برند و تمایل دارند همیشه در حال فعالیت باشند. این سگ‌ها ممکن است در حین بازی خشن تر و هیجانی‌تر عمل کنند و به صاحب خود وابسته‌تر باشند.
2. مهربانی: سگهای نر معمولاً مهربان‌تر و احساسی‌تر از ماده‌ها هستند. آنها بیشتر دوست دارند مورد نوازش و لطافت قرار بگیرند و از برقراری ارتباط با صاحبشان لذت بیشتری ببرند.
3. تمایل به فرار: سگهای نر ممکن است در زمان‌های خاصی مانند فحلگی به شدت تمایل به فرار از خانه نشان دهند، که مرتبط با تغییرات هورمونی در آنها است.
از طرفی، سگهای ماده نیز ویژگی‌های خود را دارند که می‌تواند به شرایط مختلف متناسب باشد. انتخاب نوع جنسیت باید بر اساس نیازها و تمایلات خود انجام شود و همچنین از مشاوره متخصصان نیز بهره‌برداری شود.
ویژگی‌های سگ ماده:
1. رفتار آرام‌تر و منفعل‌تر: سگهای ماده در مقایسه با سگهای نر، کمتر اهل بازی کردن هستند و ترجیح می‌دهند که بیشتر مشاهده‌کننده باشند تا بازی‌کننده. یک سگ مادّه، کمتر از یک سگ نر اهل دلربایی کردن و ناز و نوازش است. آنها سعی می‌کنند که زمان را خودشان مدیریت کنند و در نتیجه مستقل‌ترند و برای رشد کمتر به حضور صاحبشان احتیاج دارند.
2. مطیع‌تر: سگهای ماده نسبت به سگهای نر حرف‌گوش‌کن تر و آرام‌تر هستند و نگرانی کمتری بابت فرار آنها وجود دارد. آنها ترجیح می‌دهند که بیشتر با صاحبشان در ارتباط باشند و خانه خود را داشته باشند و با توجه به همین ویژگی برخلاف سگ نر، سگ ماده برای جفت‌گیری فرار نمی‌کند و آموزش به آنها ساده‌تر از سگهای نر است.
3. معایب فحلگی سگ ماده: دوران فحلگی و ویژگی‌های آن برای سگهای ماده با سگهای نر متفاوت است. در مقابل سگهای نر که هر ۲ متر یک بار نمی‌ایستند تا قلمرو خود را مشخص کنند، سگهای ماده ۲ بار در سال و به مدت ۱۵ روز فحل هستند و رفتارشان در این مدت تغییر می‌کند و به‌مراتب خشن‌تر و پراسترس‌تر می‌شود.
4. تفاوت های ظاهری: سگهای نر اغلب کمی بزرگتر از ماده‌ها هستند. این تفاوت اندازه در برخی از نژادها بیشتر است و در سنین پایین معلوم می‌شود. علاوه بر این، سگهای نر ممکن است با توجه به جنسیتشان متفاوت به نظر برسند و با ویژگی‌های مردانه‌تر خود، ممکن است دارای سرهای بزرگتر و ظاهری مردانه‌تر باشند.
5. تربیت: سگهای ماده راحت‌تر از سگهای نر تربیت می‌شوند. سگهای نر عموماً باهوش هستند، اما به دلیل تمایل به بازی و جست‌وجو، ممکن است به تربیت کمتری پاسخ دهند. تصمیم برای انتخاب جنسیت سگ باید بر اساس نیازها و تمایلات خاص شما و با مشاوره متخصصان انجام شود.
تفاوت‌های هورمونی بین سگ نر و ماده و تأثیر آنها بر مسائل جنسی
مسائل جنسی در سگهای ماده:
سگهای ماده، بسته به شرایط آب و هوا، نگهداری، و نژاد، در حدود ۶ تا ۱ سالگی به بلوغ می‌رسند. در این دوره، سگهای ماده معمولاً آرام و گوشه‌گیر می‌شوند. آنها خون قرمز خود را، که با فلحی (پریود) خود آزاد می‌شود، معمولاً با لیس زدن تمیز می‌کنند تا از آزار دیگران جلوگیری کنند. بعد از سری اول فلحی، سگهای ماده هر ۶ ماه یک بار به فلح می‌رسند. در زمان فلح، آنها تنها قادر به جفت گیری هستند و در بقیه مدت سال، احساس جنسی نمی‌کنند.
مسائل جنسی در سگهای نر:
سگهای نر تنها در زمان فلح به سمت سگهای ماده می‌آیند و علاقه‌مند به جفت گیری هستند. مدت برخیزندگی حدود ۵ تا ۱۰ روز است و سگهای ماده ۲ تا ۴ روز پس از پایان برخیزندگی آماده به جفت گیری می‌شوند. پس از زایمان، ممکن است سگهای ماده تا حدی پرخاشگر باشند که این از غریزه‌شان برای حفاظت از توله‌ها ناشی می‌شود.
سگهای نر بسته به شرایط آب و هوا، نگهداری، و نژاد، در حدود ۸ تا ۱ سالگی به بلوغ می‌رسند. علائم بلوغ در سگهای نر شامل ظاهر بیضه و بزرگی آلت تناسلی می‌شود. در این دوره، برخلاف سگهای ماده، سگهای نر بسیار عصبی، پرخاشگر، و دست نخورده می‌شوند. بسیاری از سگهای نر از سن ۶ ماهگی شروع به پارس زیاد می‌کنند.
از حدود ۱ تا ۱.۵ سالگی، سگهای نر نیاز به جفت گیری دارند و اگر این امکان برایشان فراهم نشود، علائم جنسی ممکن است بر روی اشیاءی مانند پاهای انسان، عروسک‌ها، بالش، و غیره، نشان داده شود. سگهای نر همیشه دغدغه جنسی دارند و در تماس با شما برای جفت گیری می‌باشند. برخی از موارد نیز دیده شده که سگهای نر برای جفت گیری از خانه خود فرار می‌کنند.
فحلی سگ ماده و عقیم‌کردن سگ نر یا ماده:
اگر قصد باروری سگ خود را ندارید، بهتر است او را عقیم کنید. برخی کارشناسان معتقدند که بهترین زمان برای عقیم‌سازی، ۶ تا ۹ ماهگی است. عقیم‌سازی سگ ماده می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های رحم و تخمدان منجر شود و همچنین بر رفتار سگ ماده تأثیرات مثبتی دارد. همچنین، عقیم‌کردن سگ نر می‌تواند از رفتارهای غیرمطلوبی نظیر تحت سلطه گرفتن و تحت تسلط قرار دادن سگهای کوچک جلوگیری کند.
سگ نر یا ماده برای نگهبانی:
سگهای ماده عمدتاً به منظور حفاظت از صاحبشان و خانواده‌شان عمل می‌کنند، در حالی که سگهای نر بیشتر حفاظت از قلمرو خود را در نظر دارند. اگرچه این دو نوع سگ
برای نگهبانی از قلمرو و محافظت از صاحبشان مشترک هستند، اما رفتارهای نشانه گذاری قلمرو و نگهبانی در سگهای عقیم‌نشده بیشتر است و نژاد همچنین نقش مهمی در این مورد دارد.
تغذیه سگ نر و ماده:
سگهای ماده ممکن است در مراحل مختلف زندگی به تغذیه‌های متفاوتی نیاز داشته باشند، از جمله در دوران بارداری و شیردهی. در اوایل بارداری، سگهای شما به غذای متفاوتی نیاز ندارند، اما در نیمه دوم بارداری، تغذیه آنها تغییر می‌کند و بهتر است تا ۳۰-۵۰٪ کالری بیشتری تأمین کنید.
سگهای نر نیز نیازهای تغذیه‌ای متفاوتی دارند و تأمین مواد مغذی مناسب باعث رشد قدرت و حفظ تعادل وزن می‌شود.
تفاوت سگ نر و ماده ژرمن
در جمع بیش از 20 نژاد سگهای آلمانی یا ژرمن، نام‌هایی همچون پوینتر آلمانی موکوتاه، مونسترلندر، داچشوند، روتوایلر، دوبرمن، لئونبرگر و پامرانین گویای تنوع این نژادها هستند. اما جزو محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آنها، سگ ژرمن شپرد است، که با قدرت بزرگتر و بدنی گسترده‌تر، در ذهن ما به عنوان یکی از باهوش‌ترین نژادها حک می‌زند.
اندازه و وزن:
سگ نر ژرمن شپرد، با اندازه بزرگتر و سنگین‌تری، از همتای ماده‌اش متمایز می‌شود.
تفاوت در قد:
قد معمول سگ نر ژرمن بالغ، 24 تا 26 اینچ است، در حالی که قد یک سگ ژرمن ماده بالغ، 22 تا 24 اینچ می‌باشد.
وزن:
وزن معمول سگ نر ژرمن بین 65 تا 90 پوند است، در حالی که سگ ماده معمولاً بین 50 تا 70 پوند وزن دارد.
تشخیص جنسیت:
راه‌های مختلفی برای تشخیص جنسیت توله‌های سگ ژرمن وجود دارد، اما بهتر است حداقل سه تا چهار هفته صبر کرده و به علائم فیزیکی و رفتاری آنها توجه کنید.
نکات مهم:
توله‌های ماده ساختار تناسلی خاصی ندارند، بنابراین باید دقت کنید که بقایای بند ناف را با آلت تناسلی توله سگ نر اشتباه نگیرید.
رفتارهای مختلف:
سگ نر دارای حس افتخار و غرور بالاتری است و بیشتر به بازی با کودکان می‌پردازد، در حالی که سگ ماده مهربان‌تر و دوستانه‌تر است.
آموزش پذیری:
سگهای نر به خاطر غرورشان آموزش پذیری کمتری دارند، در حالی که سگهای ماده زودتر بالغ می‌شوند و آموزش پذیری بیشتری دارند.
کلام آخر
در انتخاب یک حیوان خانگی جدید، جنسیت سگ نسبتاً بی‌اهمیت است. به جای آن، باید به ملاقات با سگ تمرکز کنید و تا جای ممکن از تجربیات گذشته‌اش آگاه شوید. سپس باید در نظر داشته باشید که چگونه با سبک زندگی شما سازگاری دارد. اینکه شخصیت، سطح فعالیت و هوش حیوان خانگی جدید شما با شما و سایر حیوانات خانگی دیگری که در خانه دارید، متناسب است یا نه، مهمترین قدم است.
اما مهمتر از همه این است که با درک نیازها و مسئولیت‌های مربوط به مراقبت از سگ، می‌توانید نوعی را انتخاب کنید که بهترین تطابق را با سبک زندگی و نیازهای خود داشته باشد.
